Eduard Petzold – mistrz europejskiego stylu krajobrazowego
Architektem, który zaprojektował park w Targoszynie, jest Eduard Petzold, który był jednym z najwybitniejszych niemieckich architektów krajobrazu XIX wieku. Jego twórczość była kontynuacją idei Księcia Hermanna von Pückler-Muskau, co uczyniło go ostatnim reprezentantem czystego stylu krajobrazowego w Europie.
Droga życiowa
Eduard, urodzony 14 stycznia 1815 roku w Lubniewicach (wówczas Königswalde) w rodzinie pastora Carla Friedricha Christiana Petzolda, od 1826 roku mieszkał wraz z rodzicami w Mużakowie (niem. Muskau). W latach 1828-1831 uczył się w Szkole Łacińskiej w Halle (Saale). Po jej ukończeniu, w 1831 roku, rozpoczął naukę ogrodnictwa na dworze księcia Hermanna von Pückler-Muskau, który był właścicielem i jednocześnie projektantem Parku Mużakowskiego nad Nysą Łużycką. Jego nauczycielem był Jacob Heinrich Rehder – nadworny ogrodnik Parku Mużakowskiego. Tak rozpoczęła się przygoda Eduarda z ogrodnictwem, które zgłębiał pod okiem Jacoba Heinricha Rehdera, głównie w Parku Mużakowskim. Rehder był nadwornym ogrodnikiem księcia, dzięki czemu przekazał młodemu synowi pastora ogromną wiedzę.
Później, w latach 1844-1852 pracował jako ogrodnik na dworze wielkiego księcia Saksonii-Weimar-Eisenach w Ettersbergu i Weimarze. Sam też dorobił się tytułu nadwornego ogrodnika parku w Mużakowie (1852–1872 [1].
Twórczość Petzolda
Pierwszym parkiem zaprojektowanym przez Petzolda był park pałacowy w Maciejowcu (gmina Lubomierz). W ciągu swojego życia stworzył 174 projekty założeń parkowych w wielu krajach Europy. Jego dzieła znajdziemy na terenie dzisiejszych Niemiec, Polski, Holandii, Austrii, Czech, Bułgarii i Turcji. Są to zarówno projekty dla osób prywatnych, jak też parki miejskie. W parku w Mużakowie Eduardowi Petzoldowi przypisuje się m.in. arboretum we jego wschodniej części, w którym znalazło się miejsce dla prawie 3000 gatunków roślin drzewiastych i krzewiastych.
Wśród zaprojektowanych przez niego dolnośląskich parków jest m.in. ten przy pałacu w Goczałkowie Górnym i oraz nasz park w Targoszynie. Petzold udzielił też licznych wskazówek dotyczących kształtowania parku przy zamku Sarny w Ścinawce Górnej oraz dużego fragmentu roślinności w dolinie rzeki Włodzicy płynącej pomiędzy zamkiem a dworem we Włodowicach.
Dziedzictwo architekta
Niezwykła twórczość Eduarda Petzolda nie została zapomniana. W 1998 roku ukazała się monografia autorstwa prof. dr Michaela Rohde poświęcona życiu i twórczości architekta krajobrazu.
Ponadto, w 2020 roku Fundacja Odbudowy Dworu Sarny powołała Europejskie Centrum Sztuki Ogrodowej im. Eduarda Petzolda – pierwsze w Polsce centrum interpretacji sztuki ogrodowej i jednocześnie pierwsza instytucja nosząca imię tego wybitnego architekta.
Chcieliśmy przypomnieć tę postać, bo to wielkiej klasy artysta, którego wizja i umiejętności miały wpływ na kształtowanie krajobrazu wielu europejskich parków. Zresztą jego twórczość do dzisiaj pozostawia trwały ślad w dziedzinie architektury krajobrazu.