Filantropia, dobroczynność i działalność charytatywna to trzy pojęcia związane z ideą pomagania innym i tworzenia pozytywnego wpływu na społeczność. Choć te terminy często są używane zamiennie, w rzeczywistości mają różne z[i]naczenia i dotyczą różnych aspektów działalności dobroczynnej.
Filantropia jest pojęciem najbardziej ogólnym z tych trzech i odnosi się do szerokiej, istniejącej od czasów starożytnych. Koncepcja ta dotyczy wspierania społeczeństwa i przyczyniania się do jego rozwoju. Słowo to pochodzi jeszcze z języka starogreckiego, w którym φιλανθρωπία philanthrōpia oznaczała dobroczynność, życzliwość, a φιλάνθρωπος philánthrōpos – kochający ludzkość. Wikipedia podaje, że są to „formalne i nieformalne działania osób oraz grup, instytucji i przedsiębiorstw”. Działania te mają na celu zaspokojenie potrzeb jednostek, wspólnot, a także społeczności lokalnych. Realizuje się ją w wymiarach: materialnym, duchowym i moralnym. Mają na celu kultywowanie pewnych tradycji, reformy, a także zmiany społeczne.
Filantrop to osoba, która swoim majątkiem, wiedzą lub wpływem społecznym działa na rzecz dobra publicznego. Filantropia może przejawiać się na różne sposoby. Może to być wsparcie finansowe jakiejś osoby albo organizacji, angażowanie się w działalność społeczną, wspieranie inicjatyw edukacyjnych czy naukowych.
Dobroczynność bardziej koncentruje się na pomocy jednostkom potrzebującym. Osoba, która angażuje się w działalność dobroczynną, może świadczyć wsparcie finansowe, materialne lub emocjonalne. Kieruje je do osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej.
Dobroczynność jest często spontanicznym działaniem. Ma na celu przyniesienie natychmiastowej ulgi w cierpieniu i zaspokojenie podstawowych potrzeb osób potrzebujących. Może ona obejmować udzielanie jednorazowej pomocy finansowej, dostarczanie żywności i ubrań dla bezdomnych lub ofiar katastrof naturalnych.
Charytatywność odnosi się do organizacji lub instytucji, które zbierają fundusze i świadczą wsparcie dla różnych celów społecznych. Termin ten powstał w średniowieczu i wziął się od łacińskiego słowa caritas(miłosierdzie, miłość chrześcijańska). Działalność charytatywna była jednym z nakazów religijnych w kościołach chrześcijańskich. Dziś jest to określenie, które rozszerzyło się poza zakres religijny.
Organizacje charytatywne często działają na zasadzie non-profit i przeznaczają zebrane środki na pomoc potrzebującym. Mogą one prowadzić programy edukacyjne, finansować badania medyczne, wspierać inicjatywy ekologiczne, odbudowywać zniszczone społeczności i wiele innych. Charytatywność jest bardziej zorganizowaną formą pomagania, która daje możliwość długoterminowego angażowania się w konkretne projekty i cele.
Warto dodać, że te trzy pojęcia nie wykluczają się wzajemnie i można je dzisiaj stosować zamiennie. Terminem obecnie najpowszechniejszym jest działalność charytatywna. Pamiętajmy, że każde działanie na rzecz wspierania społeczności i bliźnich jest ważne i potrzebne, a kwestia nazewnictwa jest drugorzędna.