Ścieżka dendrologiczna w parku
W przeszłości w parku istniała ścieżka dydaktyczna, prowadząca przez najciekawsze drzewa. Być może uda nam się ją odtworzyć i wzbogacić o kolejne okazy. Ścieżka miała 10 przystanków[i].
Przystanek 1 – główna brama pałacu
Znajdowała się tutaj tablica z informacjami o roślinności występującej w parku oraz o historii zabytkowego pałacu.
Przystanek 2 – platan klonolistny
Idąc główną aleją parku w stronę pałacu na południe widzimy platana klonolistnego (Platanus x acerifolia). Platan ten jest wyjątkowym okazem, w roku 2024 będzie miał już 320 lat. Platany klonolistne są bardzo okazałymi drzewami. Mają gruby pień z charakterystycznie łuszczącą się i odsłaniającą jasne, łaty korą i bardzo szeroką koronę o rozłożystych konarach. Jego liście przypominają liście klonu (stąd nazwa), a niektórzy porównują je do rozpostartej dłoni. Ten gatunek platana uważany jest za mieszankę platana wschodniego i zachodniego, więc można powiedzieć, że łączy dwie strony świata 😉 Szerokość korony takiego platana może nawet przekraczać 30 metrów!
Przystanek 3 – jodła jednobarwna
Na lewo od platana, w najbardziej wysuniętym na południe rogu pałacu, rośnie jodła jednobarwna (Abies concolor), inaczej nazywana też jodłą kalifornijską, bo oryginalnie występuje w centralnej części Ameryki Północnej, na obszarach górskich w stanach Kalifornii, Utah i Kolorado. Jest to drzewo bardzo wysokie, osiągające od 20 do nawet 40 m wysokości. Ma charakterystyczną, wąską, stożkowatą koronę. Igły są bardzo długie – od 4 do 7 cm w kolorze szarozielonym lub niebieskawym. Szyszki jodły jednobarwnej są długie (od 7 do 13 cm), walcowate, w odcieniach zieleni i fioletu.
Przystanek 4 – młodszy buk zwyczajny czerwonolistny
Wracamy główną ścieżką w stronę pałacu, gdzie jest klomb. Rośnie tam buk zwyczajny forma czerwonolistna (Fagus sylvatica ‘Purpurea’). Obecnie ma ok. 151 lat. Buk to gatunek drzewa, które dorasta do ok. 25-30 m wysokości. Ma pień o gładkiej, popielatoszarej korze i gęstą, szeroką koronę. Liście buka są jajowate lub eliptyczne, do 10 cm długości i 5 cm szerokości. W przypadku buka czerwonolistnego ich kolor jest purpurowy lub ciemnopurpurowy.
Przystanek 5 – klony zwyczajne
Dalej spacerując główną ścieżką, przy alei na północ od pałacu trafimy na dwa klony zwyczajne (Acer platanoides) w odmianie zielonolistnej. Mogą mieć obecnie ok. 139 lat. Klony dorastają do 30 m wysokości, ich kora jest ciemnoszara z pionowymi, płytkimi spękaniami. Mają charakterystyczne, rozłożyste liście, których nie sposób pomylić z żadnymi innymi. Klony mają też ciekawe owoce zwane skrzydlakami (tzw. noski).
Przystanek 6 – starszy buk zwyczajny czerwonolistny
Idąc dalej w kierunku północnym po kilku minutach dojrzymy po prawej stronie rozłożysty buk zwyczajny w formie czerwonolistnej, tyle że starszy niż jego poprzednik. Obecnie może mieć ok. 170 lat.
Przystanek 7 – grab pospolity
Nieco bardziej w głąb parku, na północ od 170-letniego buka, rośnie grab pospolity (Carpinus betulus).Graby dorastają do 30 m wysokości, ich kora jest gładka, szara, z jaśniejszymi smugami, a liście pojedyncze, sercowate, długości do 10 cm, w kolorze ciemnozielonym. Grab w pałacu w Targoszynie liczy ok. 161 lat.
Przystanek 8 – dąb czerwony
Dalej ścieżka lekko skręca, biegnąć na północny zachód. Idąc nią dotrzemy do ok. 130-letniego dębu czerwonego. Ta odmiana dębu ma gruby pień i szeroko rozgałęzioną koronę. Osiąga wysokość do 25 m. Jego kora jest ciemnoszara, gładka, a po osiągnięciu wieku 40 lat – płytko spękana. Liście dębu czerwonego są głębiej i ostrzej klapowane niż dębu szypułkowego, są też większe (nawet do 25 cm długości). Żołędzie tego dębu są grube i pękate w kolorze brązowoczerwonym.
Przystanek 9 – klon jawor
Idąc dalej ścieżką, która zmienia kierunek, biegnąc na zachód, a potem na południe trafimy po jej lewej stronie na klon jawor (Acer pseudoplatanus). Ta odmiana klonu różni się od zwyczajnego przede wszystkim liścmi – są trzyklapowe, a nie pięcioklapowe. Klon jawor dorasta do 35 m wysokości. Jego kora początkowo gładka, jednak na starszych pniach łuszczy się tafelkowo.
Przystanek 10 – klon srebrzysty
Na południu parku rośnie klon srebrzysty (Acer saccharinum), który może mieć ok. 126 lat. Klony srebrzyste dorastają w Polsce do 30 m wysokości. Mają szeroką, luźną koronę ze zwisającymi dolnymi gałęziami. Kora jest gładka, czasem pokryta siecią płaskich rynienek, szara lub brunatna.
Nazwa klonu srebrzystego pochodzi od ich liści – są zwykle pięcioklapowe o długości 8-14 cm. Chociaż z wierzchu są jasnozielone, to od spodu mają srebrzystobiałe „owłosienie”.
[i] Źródło: http://www.parki.org.pl/parki-dworskie-i-przypalacowe/park-przypalacowy-w-targoszynie (online: 26.05.2023)